Ankara Çözüm Koleji’nin fedakar öğretmenlerinden biricik öğrencilerine sevgi ve özlem dolu mektup var!‬ ♥ 

≈≈≈≈≈≈≈≈≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈​​​​​​​≈

“Sevgili Öğrencim, Söyleyeceklerim var, kulak kesil sesime. İhtimal ki endişe ediyorsun ve yaşadığımız bu zor günler seni karamsarlığa sürüklüyor. Ancak umudun kırılmasın. Sen zorlukların içinden, Anka kuşu misali kendi küllerinden doğan bir milletin evladısın.

Ve bilmelisin ki mekan yalnızca mekandır. Okul sensiz yalnızca dört duvar...Mekanı anlamlı kılan sen, şimdi benden uzaktasın; yol uzun, yük ağır ama emin ol elini bir uzatsan hemen yanındayım. Unutma ki sana bir harf öğretmek için gönlümü adadım. Sen ki “bir harf öğretenin kırk yıl kölesi” olacak kadar kıymet bilen neslin evladısın.

Mesafe olsa da aramızda bir sese, rüzgarı arkasına alıp atlılar gibi kardeşine soluk olanların evladısın! Bir olma, birlik olma nedir tüm dünyaya gösteren milletin evladısın! Şimdi karamsarlığa düşmek değil; tedbir ile takdiri bilerek vazifelerimizi layıkıyla yerine getirmek vaktidir. Bize yakışan ancak budur. Çözüm ailesi olarak her bir ferdiyle, öğrencisi ve öğretmeniyle ayrı mekanlarda tek yüreğiz.

Bizler, daima sizinle biriz. Haydi kalk, çalış, umut et ve unutma sen geleceksin, umudumuzsun yarına...”